Ik was eigenlijk van plan ivm de drukte van de vakanties een blog van de afgelopen jaren te 're-posten', maar vorig weekend gebeurde er zoveel. Dat vond ik het delen waard!
Ik geloof er niet in dat bij volle maan meer kinderen worden geboren maar als het stormt….
Vrijdagavond om 19:00 nam ik de dienst van Judith over. Niemand met weeen op dat moment. Alleen iemand met gebroken vliezen, dus die zal vannacht vast gaan bevallen ;-) En er staan ook nog een paar dames op ons lijstje die al na de uitgerekende datum zijn.
Ik ben van plan om maar weer een beetje bijtijds naar bed te gaan maar had nog bezoek, keek nog even tv in bed, kon de slaap niet vatten en zo werd het toch nog iets later dan ik van plan was…
Ik slaap (denk ik) een half uur als de telefoon gaat. Een aanstaande vader om te laten weten dat de bevalling begonnen is; nog niet zo lang maar de de laatste weeen komen wel sneller achter elkaar. We maken afspraken en ik draai me nog even om. Maar 20 minuten later is duidelijk: deze bevalling lijkt vlot te gaan. We spreken af dat we elkaar in Tergooi zullen ontmoeten. Niets teveel gezegd: een uurtje na onze aankomst wordt een flinke dochter geboren. Toen wist ik nog niet dat dit niet de laatste beschuiten voor vandaag zouden zijn, die ik zou smeren.
Als ik gedag zeg om naar huis te gaan, wordt me welterusten gewenst. De de kraamverzorgster zegt nog: 'Laatst werkte ik met een verloskundige, die 4 bevallingen achter elkaar deed.'
Als ik net een uurtje in bed lig en weer een half uurtje slaap gaat wederom de telefoon. Bevalling begonnen en of ik wil komen, want het lijkt snel te gaan. Bij aankomst heb ik gelukkig nog net tijd om al mijn spullen klaar te zetten. En ook hier wordt een mooi meisje geboren. En zo fijn, want deze bevalling leek totaal niet op de eerste. Wat een mooie ervaring om zo vlot, in haar eigen bed te bevallen en met grote zus die nog lekker lag te slapen en na de geboorte van haar zusje wakker werd om de baby te wegen en aan te kleden. En... met hulp van de kraamverzorgster die me zojuist hielp in het ziekenhuis. Zo zie je elkaar nooit en zo 2x achter elkaar. Ze zou toch geen gelijk krijgen met ook voor mij 4 bevallingen achter elkaar?!
Ik zit een beetje in dubio want ik moet nog 4 visites rijden, 3 echo’s maken en heb ook een beetje slaap nodig (ik heb nog 36 uur dienst)… maar misschien is het nog wel een beetje vroeg om visites te rijden. Toch besluit ik 2 visites meteen te doen omdat ik in de buurt ben. Beetje verrast doet de eerste vader om klokslag 8:00 de deur voor me open.
Een uurtje later ben ik echt moe en besluit ik de echo’s tussen 13:00 en 15:00 te doen (dan liggen de meeste moeders te slapen) en de 2 andere visites na 15:00. Nu eerst maar even gaan slapen. Helaas word ik om 11:15 wakker gebeld en lukt het slapen niet meer. Changing plans: ik ga dan toch de resterende visites maar doen.
Het is meisjes-tijd want bij 3 van de 4 gezinnen is een dochter geboren. Iedereen goed gekeurd! Echo’s gemaakt. Judith gefeliciteerd (die is jarig vandaag) en dan ga ik toch nog maar even naar bed. Per slot van rekening heb ik nog 30 uur dienst.
Om 16:45 gaat de telefoon: Het is Judith die zo lief was om even de spoedlijn te bewaken zodat ik ongestoord kon slapen… dacht ik… Zo fijn dat we dat voor elkaar doen. Het geeft toch meer rust als je weet dat je niet wakker gebeld gaat worden. Want wakker gebeld worden in je eerste slaap is echt een naar gevoel.
Judith is gebeld door het ziekenhuis. Iemand die daar moest bevallen en onderweg zou gaan naar het ziekenhuis werd thuis overvallen door persdrang en gaat het ziekenhuis niet meer halen. Of ik kan gaan. Gauw aangekleed. Gelukkig is het opgegeven adres heel dichtbij. Iets harder gereden dan ik eigenlijk zou moeten doen. Als ik binnenkom zie ik bekende gezichten, bijna de hele zwangerschap is dit gezin bij ons onder zorg geweest, maar er ontstond dus een medische indicatie voor de zwangerschap en bevalling. De klinisch verloskundige coacht via de luidspreker op de telefoon. Ik zeg dat ik er ben en dat ik het kan overnemen. Ik ben precies(!) op tijd om dit kleine moppie op te kunnen vangen. Het is 16:55.
Op de bank… maar gelukkig was die toch al aan vervanging toe wordt me verteld.
| Het kleine jongetje moet een nachtje ter observatie naar het ziekenhuis en als zij onderweg zijn ruim ik met de kraamverzorgster op. De bank heeft echt nog een sopje nodig. Opa komt straks dus voor hem leggen we een briefje op de bank ;-) *zie foto* |
|
Tja en dan lijkt de storm buiten echt een beetje minder te worden. Zou dat voor de bevallingen komende nacht ook zo zijn? De dame met gebroken vliezen is nog niet bevallen...
Blog by Leonie