Thuis of in het ziekenhuis
Binnenkort ga je bevallen en dan komt natuurlijk de vraag: Beval je thuis of in het ziekenhuis? We weten dat men regelmatig voor het ziekenhuis kiest, omdat 'dit veiliger zou zijn’. Bij navraag weet men eigenlijk veel te weinig over de thuisbevalling en kiest daardoor, na goed geïnformeerd te zijn, toch voor een thuisbevalling.
Het kan een lastige keuze zijn: Heb je besloten om thuis te bevallen, zeggen vrienden en familie: 'Whaat… thuis… dat moet je niet doen joh! Ik heb gehoord dat…'
Heb je besloten om in het ziekenhuis te bevallen, zeggen ze: ’Nou, ik ben gewoon thuis bevallen hoor. Heerlijk in je eigen bed, je eigen omgeving en na de geboorte lekker onder je eigen douche.’
Tja… waar doe je nu goed aan…
Het allerbelangrijkste is, is dat je daar bevalt waar je je veilig voelt. Want als je je veilig voelt, ben je meer ontspannen en kun je beter bevallen! Maar het is wel belangrijk om je veilig te voelen op basis van de juiste informatie. En sommige mensen hebben echt een verkeerd beeld over de veiligheid van de thuisbevalling en/of de meerwaarde van een poliklinische bevalling.
Het komt regelmatig voor dat wannneer wordt gekozen voor een ziekenhuisbevalling, de weeen afnemen doordat je in de auto vervoerd moet worden en in het ziekenhuis je opnieuw moet instellen op de bevalling. De bevalling stagneert hierdoor en daardoor kan het zijn dat je bevalling gecompliceerd wordt doordat er weeenopwekkers nodig zijn. Deze complicatie komt vaker bij ziekenhuisbevallingen voor doordat bij stress adrenaline vrijkomt. Dit hormoon maakt dat de hoeveelheid oxytocine (het weeën-hormoon) daalt en maakt je gevoeliger voor pijn. Het gebruik van weeënopwekkers, maakt vervolgens dat je hogere kans hebt op te veel pijn, een kunstverlossing en stress bij de baby. Wanneer je thuis bevalt, voorkomt je dit.
Je mag zelf kiezen waar je wilt bevallen. Hier kun je lezen wat de verschillen zijn tussen bevallen thuis en in het ziekenhuis.
Uit onderzoek blijkt dat de thuisbevalling echt veilig is. (1) Het is de 21e eeuw, we staan onder controle van de inspectie en doen alles voor veiligheid van moeder en kind. Om deze veiligheid te kunnen garanderen, zullen we de volgende zaken nauwkeurig bewaken:
- Jij en je baby moeten in goede conditie zijn.
- De bevalling moet voldoende vorderen en er moet dus sprake zijn van goede weeen.
- Er zijn geen complicaties te verwachten (verloskundigen zijn opgeleid om dat nauwkeurig te kunnen inschatten).
- Je huis/ bevalkamer moet 'bevallingsproof' zijn (dus wanneer er toch een reden is om naar het ziekenhuis te gaan, moeten we makkelijk het huis kunnen verlaten).
Verloskundigen worden opgeleid om een risicoselectie te maken. Dit passen we al toe tijdens de zwangerschap, maar natuurlijk ook tijdens de bevalling. Deze selectie bepaalt wie een laag risico heeft of een hoger risico heeft op complicaties. Bij een hoog risico is het nodig om zorg van een gynaecoloog (ziekenhuis) te krijgen. Als er sprake is van een hoog risico is verwijzen wij je dan ook naar de gynaecoloog. Dit doen we tijdens de zwangerschap, maar ook tijdens de bevalling.
Wanneer je wordt overgedragen aan de gynaecoloog wordt de bevalling, samen met een verpleegkundige, begeleidt door een klinisch verloskundige of arts-assistent. Deze werkt onder supervisie van de gynaecoloog. De gynaecoloog zul je waarschijnlijk niet eens zien omdat hij of zij door de klinisch verloskundige of arts-assistent op de hoogte gehouden wordt en 'achter de schermen' beslist over het beleid.
Verloskundigen hebben een klein ziekenhuisje achter in de auto: als het nodig is kunnen we thuis dezelfde zorg opstarten als in het ziekenhuis. We hebben alles bij ons en daarnaast ook onze kennis en onze vaardigheden. Verliest een vrouw meer bloed, dan hebben we medicijnen bij ons om het bloedverlies te stoppen. Ook hebben we een infuus bij ons om eventueel ruimer bloedverlies te compenseren met vocht. Uit onderzoek blijkt zelfs dat je meer kans hebt op meer bloedverlies als je tijdens de bevalling vervoerd wordt tijdens je 2e of volgende bevalling. (2)
Als pasgeboren baby’s hulp nodig hebben, hebben we zuurstof bij ons om te geven; gelukkig hebben we het bijna nooit nodig! En hechten kunnen we, als het nodig is, ook thuis.
Van de verwijzingen, die we tijdens de bevalling doen, is er in slechts 3% van de gevallen sprake van een spoedverwijzing. Een ambulance hebben we dan ook zelden nodig.
Wanneer er sprake is van een spoedverwijzing, hebben wij met ziekenhuis Tergooi een protocol 'parallelle-actie': Op het moment dat wij een telefoontje doen naar de klinisch verloskundige en zo'n parallelle-actie inzetten, zorgt zij ervoor dat bij onze aankomst in het ziekenhuis alle hulpverleners die we verwachten nodig te hebben, klaar staan. Zo kun je op het moment van onze aankomst meteen geholpen worden. Denk hierbij aan de gynaecoloog, kinderarts, maar ook de OK.
Beval je met ons in het ziekenhuis dan doen wij ook de eerste opvang en is dezelfde tijd nodig om alle teams klaar te hebben staan.
Wist je dat we regelmatig trainen om onze vaardigheden in acute situaties op peil te houden? Dit doen we bijvoorbeeld gezamenlijk met de kraamverzorgenden, klinisch verloskundigen en gynaecologen.
Natuurlijk is het ziekenhuis is een prima plaats om te bevallen. Je hoeft bij een verwijzing niet vervoerd te worden omdat je al ter plekke bent. Maar wanneer je voor een poliklinische bevalling naar het ziekenhuis gaat, kun je de autorit niet voorkomen: een uitdagend ritje.
Er is geen verschil tussen de begeleiding van de thuisbevalling thuis of een poliklinische bevalling. In beide gevallen is 1 van ons bij de bevalling en wij worden geassisteerd door een kraamverzorgende. Je huurt dus een kamer in het ziekenhuis.
Je hebt als je zo’n kamer van het ziekenhuis huurt geen troep in huis. Dat is voor sommigen ook een reden om poliklinisch te bevallen. Maar wist je dat de hoeveelheid afval van een bevalling nog geen halve vuilniszak vol is? En je bed wordt verschoond door de kraamverzorgster terwijl jij lekker onder je eigen douche gaat. Uiteraard kun je van ons ook verwachten dat we netjes werken.
Hoe fijn is het dat jij een je baby niet meer vervoerd hoeven te worden zo kort na de geboorte. Je wilt eigenlijk je baby de hele tijd bij je houden, je moet elkaar nog leren kennen en jouw baby wil ook graag bij jou zijn: hoe spannend moet het voor de baby zijn om voor het eerst alleen, zonder mama, te zijn. Dat moment wil de baby zo lang mogelijk uitstellen. Voor het ritje naar huis moet de baby in de maxi-cosi. Zelfs wanneer het buiten warm is, worden pasgeboren baby’s koud van zo’n ritje in de auto. Huid-op-huid-contact is de beste warmtebron voor baby’s.
Je leest het misschien al tussen de woorden door. Thuis is veilig en op een aantal punten zelfs beter! Dankzij het feit dat we in onze regio snel in het ziekenhuis zijn als er toch extra hulp nodig is (3), de parallelle actie en onze kennis en vaardigheden.
Bijlagen:
2 https://www.mednet.nl/nieuws/id7148-minder-complicaties-bij-partus-thuis.html 'Bij de thuisbevallingen trad bij 19,6 op de 1000 een ernstige bloeding na de bevalling op, terwijl dat getal bij ziekenhuisbevallingen lag op 37,6 op de 1000.'
Laagrisicovrouwen die bij het begin van de bevalling begeleid werden door de eerstelijns verloskundige hadden met een geplande thuisbevalling minder vaak ernstige maternale morbiditeit vergeleken met vrouwen met een geplande poliklinische bevalling. Voor multiparae waren deze verschillen statistisch significant. Absolute risico’s waren klein in beide groepen. In een verloskundig systeem met goed opgeleide verloskundigen en een goed verwijs- en transportsysteem lijken geplande thuisbevallingen bij laagrisicovrouwen niet te leiden tot een verhoogd risico op ernstige maternale morbiditeit.